Wat als standaard, als referentie gebruikt wordt. De overeengekomen, vastgelegde richtlijnen die bepalen hoe dingen moeten gebeuren, er moeten uitzien, wat wel of niet toegelaten is.

Wordt ook gebruikt om te verwijzen naar de concrete gedragsregels die het de invulling vormen van de waarden gedragen door een maatschappij of een groep mensen.

Normen creëren een verwachting: men moet zich eraan houden, of daar minstens naar streven. Wanneer er niet aan normen wordt voldaan, wordt dit als falen gezien.

Wetten, regels en gewoonten, die voortkomen uit waarden en waarvan men aanneemt dat mensen zich eraan behoren te houden.

gestandaardiseerde richtlijnen mbt eigenschappen en samenstelling van materialen, fabricageprocessen, beoordelen van materiaaleigenschappen enz.

Normen vormen een maatstaf, een regel, een richtsnoer.
Het zijn regels die, in onderlinge afspraak, precies afgebakende grenzen aanduidt die moeten gerespecteerd worden in functie van iets anders. Normen kunnen dan ook worden verantwoord, gerapporteerd en geleerd.

Erkende afspraken, specificaties of criteria over een product, een dienst of een methode.

Een eenduidige specificatie. Soms wordt een onderscheid gemaakt in normen en standaarden

Hierbij zijn er verschillen tussen vrachtwagens, personenwagens en bouwmachines. Men maakt een onderscheid tussen EURO 1, EURO 2, EURO 3, EURO 4, EURO 5, EEV, EURO 6 en bij bouwmachines tussen Tier 3 en Tier 4.

een uitgangspunt of principe dat mensen belangrijk vinden en nastrevenswaardig vinden.

"Normen specificeren het sociaal voorgeschreven gedrag". Dit wil zeggen dat normen in heldere bewoordingen stellen wat wel wenselijk gedrag is en wat niet. Als je niet aan de normen voldoet [..]

(engels: standards (concepts)) Een geheel van criteria, regels, procedures of methodes die door een officiële autoriteit of naar algemene opvatting zijn goedgekeurd en dienen te worden aangehouden als maatstaven bij evaluatie of vergelijkende oordeel.

meervoud van het zelfstandig naamwoord norm