(engels: buttress) Pijlerachtige metselwerkonderdelen die worden gebouwd om muren te verstevigen of te dragen, of om weerstand te bieden aan de spankracht van gewelven.

(engels: palmette) Gestileerde ornamenten die een rechtopstaand blad opgedeeld in lobben vertonen, zoals een waaier of palmblad. Gebruikelijk in klassieke en neo-klassieke stijlen, individueel of samen met andere gestileerde bloem of bladvormen in een anthemion gebruikt.

(engels: central city) De grootste kerngebieden binnen de erkende grenzen van grootstedelijke gebieden; wordt vaak gebruikt om het centrum te onderscheiden van buitenwijken of nieuwere omliggende delen van grootstedelijke gebieden; de centrale zakenwijken en binnensteden vallen er doorgaans niet onder.

(engels: rosette) Motieven die bestaan uit geformaliseerde rozen waarvan de bloembladen straalsgewijs vanuit het centrum lopen; soms gebruikt voor elk willekeurig klein rond ornament dat uitstraalt vanuit het centrum.

(engels: supporting elements) Gebogen schoren die meestal in paren voorkomen en worden gebruikt om de dakkapel te dragen en het effect van een boog geven.

(engels: bent) Raamwerken die meestal zijn ontworpen om zowel laterale als verticale belastingen te dragen en die dwars op de lengte van een skeletconstructie liggen.

(engels: transition zone) Aanduiding voor gebieden die een ordelijke omschakeling doormaken van

(engels: triglyph) De karakteristieke ornamenten van een Dorische fries, die bestaan uit een enigszins verhoogd blok met drie verticale banden, die van elkaar gescheiden zijn door middel van V-vormige sleuven.

(engels: frieze) De middelste, horizontale delen van een klassiek entablement, die zich boven de architraaf en onder de kroonlijst bevinden. Voor horizontale versierde banden in het algemeen, die te vinden zijn op architectuur en meubels, wordt 'friezen (ornamentele banden)' gebruikt.

(engels: buffer zone) Stroken die aangelegd zijn om