1) In een juridische context: schuldig verzuim, het nalaten iets te doen waartoe men bij wet verplicht is (bv. iemand helpen in nood).

2) In tekstwetenschappen: een weglating, het niet vermelden van een stuk informatie, het niet uitschrijven van een woord waar dat wel verwacht wordt.

Omissie betekent "weglating".
Een omissie is een fout door nalatigheid.
Dat is dus als iemand express iets niet doet, of vergeten is iets te doen.

Een weglating oftewel iets wat vergeten is, meestal door nalatigheid of verzuim.

Het (moedwillig) weglaten van belangrijke informatie om zo een situatie voor één kant of partij voordeliger uit te laten pakken. Omissie is een vorm van (expres bedoelde) nalatigheid.

Een leegte, iets dat ontbreekt in het geheel. Vaak het gevolg van een lakse houding, en is dus voor velen een zeer herkenbaar woord.

Omissie betekent letterlijk weglating. Er is bij omissie sprake van verzuim en/of nalatigheid. Omissies kunnen zowel passief als actief zijn, maar de grens hiertussen is soms lastig aan te duiden.

Een omissie is een weglating. Dit kan letterlijk genomen worden zoals de omissie van een woord, maar ook figuurlijk. In het laatste geval staat een omissie synoniem voor een nalatigheid of verzuim.

omis·sie (de; v; meervoud: omissies) weglating verzuim

overslaan, nalaten

omissie: weglatingopen_thes('Nl')

omissiedelict = verzuimdelict - het nalaten van iets dat bij wettelijk voorschrift geboden is
commissiedelict= handelsdelict

overslaan, nalaten

overslaan, nalaten

overslaan, nalaten

weglating

Let op: Spelling van 1858 omissio, Lat., omission, Fr., uitlating, verzuim. Peccatum omissionis, fout van verzuim of uitlating. Omitteren, uitlaten, verzuimen. Omissum, uitgelaten punt of plaats

Letterlijke betekenis: Weglating.
Omissie als:
- Gegeven (er ontbreekt iets);
- Handeling (nalatigheid/verzuim)

Als er iets is weggelaten, eruit is gelaten. Dit kan ook slaap op dat er iets is verzuimd, iets is nagelaten waar dat niet de bedoeling is.