Iets dat een aanwijzing bevat, dat een plausibel idee geeft van de werkelijkheid zonder dat je de zaken met je eigen ogen kunt waarnemen.


Iets dat je bij benadering een eerste idee geeft van wat je kan verwachten, zonder specifiek te zijn of zekerheid te bieden.

Wat indicatief is, pleit voor een bepaalde theorie over een gebeurtenis of situatie die je niet rechtstreeks kunt vaststellen.

Wanneer bewijsmiddelen of vaststellingen een reden geven om een bepaalde conclusie te trekken, zijn ze indicatief voor die conclusie.


In taalkunde: de aantonende wijs, de werkwoordsvorm die betrekking heeft op de werkelijkheid en alles wat je met zekerheid kunt stellen.

Indicatief betekent aanduidend. Een indicatief stuk geeft de werkelijkheid ongeveer weer, het is een soort indicatie.

De indicatief is de vorm van het werkwoord die de aanduidende wijs bevat. De indicatief is dus van aanduidende aard en geeft de werkelijkheid weer. Een voorbeeld hiervan is "ik loop" waarbij "loop" de indicatief is van het werkwoord lopen. "Loop" duidt hier de handeling aan die ik in werkelijkheid doe.

aanduidend

de vorm van het werkwoord die de werkelijkheid aangeeft

Een vorm van een werkwoord 'De tegenwoordige tijd'

De indicatief of aantonende wijs is een wijs die zoals gewoonlijk vervoegd wordt naar persoon of getal. De indicatief kent zoals alle wijzen verschillende tempora en in de meeste talen bestaat ook het [..]

(Engels: Indicative) aanduidend

aanduidend