Beweging, verandering, de mate waarin of de wijze waarop iemand of iets in staat is te veranderen, te muteren of zich voort te bewegen. Een energieverplaatsing, een uitwisseling of een veranderlijk proces noemt men ook weleens een dynamiek. Verder kan dynamiek ook in de figuurlijke zin een interactie, een wederzijdse beïnvloeding.

In de muziek betekent dynamiek: de afwisseling tussen harde en zachte klanken.

Muzikale dynamiek is de leer der sterkte- en spanningsverhoudingen. Dynamiek is een bouwsteen voor de componist om het wezen van het melos te bepalen, door regulering van de toonsterkten. Wanneer een [..]

Dynamiek is een woord voor beweging (denk aan: dynamo) of meer algemeen verandering (in de tijd, of ook wel meer algemeen in de zin van contrast). Enkele voorbeelden: Het tegenovergestelde van dynam [..]

beweging; activiteit

dy·na·miek (de; v) stuwkracht, vaart

1. de klanksterkte van muziek. De verschillende sterktes worden als volgt benoemd: zeer zacht = pianissimo, zacht = piano, matig zacht = mezzo piano of mezzo forte, sterk = forte, zeer sterk = fortissimo; 2. Vaart, veel beweging; 3. De suggestie van beweging in twee- en driedimensionale kunstwerken.

afwisseling van snelle bewegingen.

Dynamiek in de kunst betekent dat hetgeen een bewegende indruk maakt. Dit kan bijvoorbeeld door mensen in een vallende of rennende houding te maken.

Def.: wisselingen in leefomstandigheden Toelichting: Voorbeelden van dynamiek zijn jaarlijkse overstroming of droogte, tijdelijk verhoogde waterstand en stroomsnelheid na heftige regenval, het ontstaan en verdwijnen van zand- of grindbanken door meandering of golfslag ten gevolge van wind, waardoor de oever kaal blijft.

wisselingen in leefomstandigheden

Het verschil tussen de zachtste en de hardste passage in een muziekstuk. Ook gebruikt om de signaal/ruisverhouding van een apparaat uit te drukken. Eenheid: Decibel, of dB.

geluidssterkte.

de krachten of eigenschappen die groei of verandering stimuleren binnen een systeem bijv. een ecosysteem of hydrologisch systeem.

De verhouding tussen het maximale signaal en de basisruis.

De toonsterkte. Zijn schakeringen die bepalen hoe hard of zacht een muziekstuk gespeeld moet worden.

De mate waarin de sociale, functionele en/of ruimtelijke situatie veranderd