Morfologie is in het algemeen de leer van de woordstructuur en de woordvorming. De morfologie houdt zich bezig met morfemen, de kleinste betekenisdragende eenheden in een woord. In zowel de fonologie [..]

De morfologie bestudeert de uitwendige bouw en vorm van levende wezens (vormleer) en hun organen (orgaanleer) en probeert hun veelvormigheid terug te brengen tot evolutionair te duiden bouwplannen. D [..]

De structuur en vorm van planten en dieren.

de leer en beschrijving van de vormen van het aardoppervlak en daarmee tevens de bodemligging

Wetenschap van de uitwendige bouw of vorm van dieren en planten.

mor·fo·lo·gie (de; v) (biologie) leer van de vorm en bouw van de levende wezens (taalkunde) studie van de bouw van woorden (geologie) studie van de vormen van het aardoppervlak

De wetenschap over de vormen en structuren van de organismen. Organisme = levend wezen Ook: een samenhangend geheel aan weefsels met een functie.

(engels: morphology (linguistics)) De tak van de grammatica die zich bezighoudt met de kleinste betekenisdragende eenheden in talen, en hun woordvorming en woordstructuur.

De vorm en structuur van een organisme of een deel van een organisme. De studie van vorm en structuur.

Morfologie betekent letterlijk "vormkunde". Het woord is afgeleid van μορφη (morfè), het Griekse woord voor vorm, en wordt gebruikt in diverse disciplines waar een vorm een rol speelt: Voor verwante [..]

De morfologie heeft betrekking op de vormveranderingen binnen woorden, zoals vervoegingen van werkwoorden en verbuigingen van zelfstandige naamwoorden en bijvoeglijke naamwoorden. Van veel grondwoorden kunnen met behulp van prefixen, suffixen en samenstellingen nieuwe woorden met een verwante, maar toch andere betekenis afgeleid worden (derivatiemo [..]