Impliceren houdt in dat iets ergens toe leidt of aanduidt dat iets zo is. Het feit dat iemand een zware studie aankan, impliceert dat hij intelligent is. Impliceren is een gevolgtrekking uit een ander feit zonder echte bewijzen. Het is dus gebaseerd op indirecte bewijzen.

im·pli·ce·ren (werkwoord; impliceerde, heeft geïmpliceerd) met zich meebrengen; tevens betekenen

Suggereren. Heeft in sommige gevallen een negatieve bijklank, omdat er iets gesuggereerd wordt.

implcireren= dat iemand zegt dat je daar wel of geen toestemmimg voor zou hebben, terwijl het je recht is dat je vrije recht is b.v. als iemand zegt: "dat mag je allemaal zeggen, dat je antwoord: hoe durf je te impliceren dat ik dat níet zou mogen.

( inergatief ) stilzwijgend ten gevolge hebben Dit impliceerde een verhoging van de lasten.

zie impliqueren

[m.] 1. betekenen; 2. inhouden

zie impliqueren

Inhouden. Als je een moeilijk probleem weet op te lossen dan impliceert dit dat je een slim iemand bent.

implicerenww impliceren (impliceerde enk ovt; heeft geïmpliceerd volt deelw) [ɪmpliˈserə(n)] betekenen;= inhouden Dat ze dit probleem kon oplossen impliceert dat ze intelligent is.

zie impliqueren

zie impliqueren

regelmatig werkwoord - iets betekenen
Voorbeeld: het besl [..]