vorm van kwaliteitsborging in het onderwijs, waarbij een onafhankelijke accreditatie-instelling (bijv. de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie) de garantie geeft dat een onderzochte opleiding b [..]

Accreditatie is het keurmerk dat aangeeft dat de kwaliteit van de opleiding door het accreditatieorgaan positief is beoordeeld.

Accreditatie komt van het Latijnse "ad+credere" met de betekenis: "als geloofwaardig erkennen".

Accreditatie is een erkenning van een derde partij waarbij ze garanderen dat een dienst/product/proces specifieke eisen voldoet.

Een accreditatie is een erkenning van iets,
Vaak komt dit in formele teksten voor als een erkenning van bekwaamheid of deskundigheid door een onafhankelijke partij.
Het wordt ook gebruikt als term voor certificering van opleidingen (zie voorbeeld).

Erkennen, krediet verschaffen. Bij accreditatie kijkt men of bij een bedrijf/organisatie aan bepaalde voorwaarden/maatstaven wordt voldaan.

1. formele uitspraak van een gezaghebbende instantie, dat een instelling of persoon, volgens europese normen op het gebied van onafhankelijkheid, deskundigheid en betrouwbaarheid, competent is om bepa [..]

Procedure waarbij een autoriteit bezittende organisatie een formele erkenning uitspreekt dat een entiteit bekwaam is specifieke taken uit te voeren.

kwaliteitseisen die regelmatig gecontroleerd worden voor klinieken die een bepaalde behandeling mogen uitvoeren.

Het woord accreditatie is afkomstig van het Latijnse 'ad credere'. Dit Latijnse woord staat voor 'te geloven', waarmee aan te geven is dat een bepaald iets te geloven is. Een accreditatie is dan ook een garantie die aangeeft dat een bepaald product of een bepaalde dienst voldoet aan bepaalde eisen.

ac·cre·di·ta·tie (de; v; meervoud: accreditaties) het accrediteren schriftelijk bewijs daarvan

De formele erkenning van een opleiding op grond van een besluit van een onafhankelijke organisatie.  In dit besluit wordt vastgesteld dat de opleiding voldoet aan vooraf vastgestelde minimale kwalitei [..]

Accreditatie (uit het Latijn ad+credere, "te geloven") is een deftig woord voor "als geloofwaardig erkennen". Met accreditatie wordt in het algemeen een procedure bedoeld waarbij een derde partij een [..]

Een keurmerk dat als bewijs voor de kwaliteit moet dienen. In het woord ligt de betekenis eigenlijk al verscholen: een teken van goedkeuring.

Accreditatie is iemand als geloofwaardig erkennen. Iemand krijgt bijvoorbeeld speciale privileges of een hoger aanzien door zeker te weten dat iemand daadwerkelijk geloofwaardig is

Bij accreditatie van een organisatie wordt niet alleen gekeken of het managementsystemen aan de eisen voldoet (zie certificatie), maar wordt ook de competentie van de organisatie en naar personeel beoordeeld, en wordt de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van de organisatie beoordeeld

Een accreditatie is een attest dat uitgereikt wordt aan nadat een commissie van experten, na onderzoek formeel erkent dat een bepaalde hogere opleiding voldoet aan vooraf vastgestelde minimale kwalite [..]

Iets erkennen door externe beoordeling van de kwaliteit van een bepaalde instelling (bijvoorbeeld bedrijf of opleiding).

Het erkennen ergens van. In het onderwijs wordt dit woord ook wel gebruikt voor een externe beoordeling die kijkt naar de kwaliteit van opleidingen.

In het Latijn ad+credere wat te geloven betekent. Het is een deftig woord voor als geloofwaardig erkennen. Er worden eisen gesteld aan bijvoorbeeld een product, men geeft aan dat men aan de eisen voldoet, de procedure die hieraan vooraf gaat.

Een accreditatie is de erkenning van een feit of geloofwaardigheid. Bij bedrijven worden jaarlijks de jaarrekeningen geaccrediteerd door een erkende boekhouder. Op die manier is een klant ervan verzekerd dat de cijfers correct en naar waarheid zijn. Een accreditatie gebeurt altijd door een derde partij.