een land zonder koning

ergens mee ens of ons een zij of dat je het het een goed anwoord of dat het geen goeden zin is



ik geef mijn mening ergs over ik ben er wel mee eens ik vind het geen goede zin is ik vind dat we moeten stemmen ben je er mee eens of niet mee eens is ben je met mij anwoord eens is ben je er onens og ben je er wel me ens iedereen heeft een eigen menieng ik ben blij dat iedereen een ander menie heeft en niet het zelfde is dan zou er niks aan de wereld zijn .

Een mening (Indogermaans moino: wissel, ruil) is een in de mens aanwezige subjectieve opvatting, dan wel attitude, ten opzichte van toestanden, gebeurtenissen of andere personen (juridisch: waardeoordeel). Zowel een individu als een groep kan een mening bezitten. Een mening heeft betrekking op een onderwerp. Met het uitspreken van een mening maak je kenbaar hoe je ergens over denkt.
Een mening uit zich in een uitspraak en de wezenlijke opdracht van de mening is een waardebepaling of beoordeling. Een mening geeft weer hoe iemand iets ziet. Wanneer twee of meer personen er een andere mening op na houden, dan spreken we van een meningsverschil.
Een mening ontstaat op basis van eigen ervaring en kennis binnen de context van eigen sociale omgeving en karakter en is een gevolg van cognitief denken, waardoor het altijd gevormd is door individuele standpunten die beïnvloed zijn door wat er binnen de samenleving geldig is. Meestal komt hier ethiek bij kijken. In de politiek wordt het uitwisselen van verschillende meningen en opvattingen een debat genoemd. Waarbij uiteindelijk geldt dat de mening met de meeste aanhangers wint.
Weten staat sinds de Griekse filosofie in tegenstelling tot mening, waarbij in eerste instantie ook vaak het weten als een mening werd beschouwd.
Binnen een betoog kan een mening de vorm aannemen van een standpunt dat verdedigd word