1 |
kreunen ( inergatief ) ongearticuleerde geluiden maken, vaak van pijn of ander leed
"Help me!", kreunde de gevallen motorrijder.
|
2 |
kreunenOngearticuleerd geluid van genot Geluid om aan te geven dat iets een slechte grap of idee is.
|
3 |
kreunenKreunen, ow. gel. (ik kreunde, heb gekreund), een slepend -, zacht -, droevig geluid door den neus maken, zuchten; zich aan iets niet -, zich iets niet aantrekken.
|
<< kreng | kruidje-roer-mij-niet >> |