Een maatschappij waarin burgers zijn opgedeeld in verschillende klassen volgens hun socio-economische status, en ze afhankelijk van de klasse waar ze toe behoren over bepaalde privileges beschikken.

In een klassenmaatschappij is je vermogen, je inkomen en je sociale status van primair belang. Er heerst een sterke ongelijkheid, want zij die veel geld hebben, bezitten tevens de productiemiddelen, hebben meer politieke macht en invloed en beschikken over bepaalde privileges die hen in staat stellen om hun eigen positie aan de top van de hiërarchie veilig te stellen en nog meer macht te verwerven.

Daartegenover staat dat de meerderheid van de bevolking in een klassenmaatschappij tot de onderlaag behoort, die niet over de financiële middelen en connecties beschikken om hun levensomstandigheden wezenlijk te verbeteren.

In de meeste Europese landen, waaronder ook Nederland, zijn er in de loop van de 20ste eeuw grote inspanningen geleverd om een einde te maken aan de klassenmaatschappij, door alle burgers gelijke rechten toe te kennen, een scheiding der machten te garanderen, sociale zekerheidsprogramma's en herverdeling van middelen d.m.v. belastingen in te voeren.

Dit betekent dat de bevolking van een land is ingedeeld in verschillende groepen, waarin de ene groep belangrijker wordt gevonden dan de andere groep. Er bestaan bijvoorbeeld drie klassen, de eerste klas is rijk en heeft recht op veel meer dingen dan mensen uit de derde klasse, die arm zijn en weinig kansen krijgen.

In Nederland was dit lang geleden ook zo, tegenwoordig zie je dit (bijna) niet meer. De zoon van een boer kon vroeger nooit een dokter worden, maar tegenwoordig kan iedereen studeren. In andere landen kun je dit nog wel duidelijk zien, dit is vaak in ontwikkelingslanden zo waar een groot verschil is tussen arm en rijk.