1 |
beklijvenBlijven duren, standhouden, niet verder evolueren maar op dezelfde wijze verdergaan. Soms ook gebruikt in de meer letterlijke zin: verstarren, verstijven, verlammen, volledig doen stilvallen Vaak in de uitdrukking "beklijvende angst": verwijst naar het verlammende effect dat intense angst, zowel fysiek als mentaal, op iemand kan hebben. Haar angst om te worden uitgelachen werkte zo beklijvend dat ze haast niets meer durfde te doen in het bijzijn van anderen.
|
2 |
beklijvenBeklijven, ow. gel. (ik beklijfde, heb beklijfd); duren, gedijen; spr. blijven doet -. *...KLIMMEN, bw. ong. (ik beklom, heb beklommen), door klimmen bereiken. *...KLIMMING, v. (-en). *...KLIMMER, m. [..]
|
<< barrage | bikkelen >> |