3. Staaij, staai of stade (afgeleid van 1)
Plaats langs rivier of grote beek waar schippers hun boot kunnen "parkeren": aanlegplaats; niet voor niets voorkomend in gebieden waar de Romeinen "stationes" hadden. In oud-Nederlands "stathe", dat waarschijnlijk ook moet worden gelezen in het (huis) "Scathe" dat men bij Pannerden vermeldt. Stathe" (ten onrechte zo gelezen?).