Freud vergelijkt dit zelf met draden die in een bepaalde richting op een taai kleverige ondergrond liggen. Wanneer wordt geprobeerd die draden op te heffen om ze van richting te veranderen, dan blijven er slierten kleven tussen de draad en de ondergrond, en wanneer die draad op een andere plaats wordt neergelegd trekken die slierten de draad weer op zijn oorspronkelijke plaats. Een mooi beeld van de kleverigheid van het libido. Therapie zou dan die slierten moeten doorknippen, op een of andere manier, om draad op een betere plaats te leggen.