Het zelf wordt meestal aangeduid als het meest intieme van de persoon maar staat altijd in relatie met iets dat buiten het zelf staat, ook wel aangeduid met de Ander. Dat wordt ook wel het extieme van het zelf genoemd. Er bestaat niets moeilijkers dan het klassieke 'ken uzelf' te verwezenlijken. Om het zelf te kennen dient de persoon afstand te nemen tot het zelf, ja, buiten zichzelf te treden. Zoals men zichzelf alleen maar kan zien middels een spiegel. Het kennen van het zelf verloopt via de taal, een instantie die in wezen zich buiten het zelf manisfesteert en via het spreken en gesproken worden zich een zelf kan realiseren. Het zelf is het effect van het spreken.