1 |
onedelOnedel, (B. ONÊDEL), bn. en bijw. (-er, -st), niet edel, niet van adel; burgerlijk; (fig.) gemeen, slecht, gering; -e metalen; -e drijfveren. *-AARDIG, *-MOEDIG, bn. en bijw. (-er, -st). -LIJK, bijw. [..]
|
<< onding | oneer >> |