een gevoel alsof de gehoorgang ‘verstopt’ zit wanneer het oor is afgesloten door bv. een hoortoestel, waardoor lage geluiden luider klinken. Mensen ervaren in zo’n geval vaak een hol of echoënd geluid wanneer ze zelf spreken.

een meeteenheid om geluidssterkte uit te drukken, doorgaans afgekort als dB. Hoe minder decibellen, hoe geringer de geluidssterkte: fluisteren is ongeveer 20 dB en een normaal gesprek zo’n 60 tot 70 dB.

een hinderlijke piep- of fluittoon die ontstaat wanneer het hoortoestel geluid uit de gehoorgang ontvangt en opnieuw versterkt.

meeteenheid van frequentie. Mensen met een uitstekend gehoor kunnen geluiden horen vanaf 20 Hz (extreem laag) tot 20.000 Hz (extreem hoog). De meeste geluiden in het spraakspectrum hebben een frequentie tussen 250 Hz en 10.000 Hz.

iidentificeert en versterkt spraaksignalen, verbetert de helderheid van het geluid en het luistergemak, en zorgt ervoor dat u het volume minder vaak hoeft bij te stellen.

hoortoestel dat comfortabel achter het oor wordt gedragen. Het versterkte geluid wordt via een dun slangetje naar een perfect in het oor passend oorstukje geleid.

brengt plotselinge harde geluiden– zoals het gekletter van bestek op borden –terug tot een prettig geluidsniveau, zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit van de geluiden die u wel wilt horen, zoals spraak.

grafische voorstelling van de resultaten van een gehoortest.

door uw audicien ingestelde programma’s die zich automatisch aanpassen wanneer de luistersituatie verandert

een hoorsysteem voor mensen met volledig gehoorverlies in één oor en gedeeltelijk gehoorverlies in het andere oor. De microfoon van het hoortoestel met zender achter het slechte oor verzendt het geluid naar de ontvanger van het hoortoestel achter het betere oor. Ook het hoortoestel achter het betere oor heeft een microfoon, die het geluid aan die k [..]