1 |
impetrantdegene die een eis of verzoek rechterlijk krijgt toegewezen; eiser
|
2 |
impetrantverwerver, verkrijger, verzoeker, eiser, hij die iets verkrijgt
|
3 |
impetrantverzoeker, eiser voor het gerecht.
|
4 |
impetrantverwerver, verkrijger, verzoeker, eiser, hij die iets verkrijgt
|
5 |
impetrantverwerver, verkrijger, verzoeker, eiser, hij die iets verkrijgt
|
6 |
impetrantverwerver, verkrijger, verzoeker, eiser, hij die iets verkrijgt
|
7 |
impetrantLet op: Spelling van 1858 (regtsg.) de klager, verzoeker. Impetraat, impetratus, Lat., de beklaagde. Impetratie, impetratio, Lat., het aanzoek, de klagt, regtsverkrijging. Impetreren, verzoeken, afvorderen, door aandrang verkrijgen
|
<< impetitio | impetueus >> |